Adaptacja dziecka w przedszkolu
" Z odrobiną sukcesu, zachęty, zaufania
W środowisku sprzyjającym pracy
Dziecko może dotrzeć do krańców świata"
Celestyn Freinet
Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej, to moment przełomowy w jego życiu. Adaptacja dziecka w przedszkolu może być okresem trudnym i długim zarówno dla dziecka jak i jego rodziców.
Dla wielu dzieci jest to pierwszy kontakt z grupą rówieśniczą i znaczna zmiana dotychczasowego trybu życia. Nowe środowisko jakie otacza dziecko, które przekracza próg placówki przedszkolnej po raz pierwszy przysparza mu wiele trosk i trudności. Może powodować poczucie zagubienia, wywołać negatywne emocje. Dlatego ważne jest, aby dziecko poznawało nowe otoczenie w poczuciu bezpieczeństwa w obecności najbliżej mu osoby. Niektóre dzieci adaptują się łatwo do nowych warunków przedszkolnych, a inne mają duże trudności. To jak dziecko zniesie początkowy okres w przedszkolu zależy od wielu czynników. Każdy maluszek reaguje indywidualnie.
Aby złagodzić dyskomfort rozstania i zmniejszyć do minimum negatywne emocje dziecka wynikające z nowej sytuacji, w naszej placówce realizowany jest projekt „Z uśmiechem do przedszkola”, którego celem jest dążenie do szybkiej i łagodnej adaptacji dzieci do warunków przedszkola.
Akceptacja przez dziecko nowej rzeczywistości przedszkolnej, zależy bowiem w dużej mierze także od akceptacji i pozytywnego nastawienia rodziców.
Dobre rady dla rodziców
Udana adaptacja do grupy przedszkolnej ma istotne znaczenie dla dalszego rozwoju dziecka. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można w istotny sposób ułatwić dziecku wejście w jego „nowy świat” – w świat przedszkola.
Rodzicu pamiętaj:
• ciesz się z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola,
• rano w domu nie wytwarzaj atmosfery nerwowości i pośpiechu,
• w czasie drogi bądź pogodny, odprężony, spokojny, ciesz się, że twój syn/córka idzie do przedszkola, nie obiecuj mu za to nagrody,
• tłumacz dziecku, jeśli jest to konieczne, że idziesz do pracy, a ono w tym czasie spędzi czas z innymi dziećmi, których rodzice też pracują,
• pozwól mu zabrać z domu ulubioną przytulankę lub zabawkę, a nawet waszą fotografię,
• wejdź z nim do szatni, pomóż się rozebrać, zwróć uwagę gdzie pozostawiasz jego ubrania,
• pożegnanie w szatni powinno odbywać się z uśmiechem, bez łez i smutnych spojrzeń, bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, buziak i pa-pa,
• nawet jeżeli bardzo chcesz, to nie wchodź do sali, oszczędzisz tym żalu i smutku pozostałym dzieciom,
• pozostawiając dziecko w grupie przedszkolnej nie pokazuj zdenerwowania i niepokoju, dziecko może wyczuwać, że coś mu grozi. Spokojne rozstanie z mamą lub tatą sprawi, że dziecko szybciej się uspokoi i łatwiej nawiąże kontakt,
• jeżeli widzisz, że rozstanie z mamą jest bardzo bolesne dla dziecka, niech do przedszkola przyprowadza go tato lub inny członek rodziny,
• na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po przyjściu po niego, witaj go uśmiechem,
• zawsze kontroluj, co mówisz w jego obecności o sytuacji dotyczącej pobytu w przedszkolu,
• nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku, by zaraz po przyjściu do domu opowiadało o przedszkolu,
• nie martw się, że dziecko w pierwszych dniach w przedszkolu nie chce się bawić, jest bierne i tylko obserwuje to, co dookoła niego się dzieje. Stopniowo przyzwyczai się ono do nowej sytuacji, nowych kolegów i powoli zacznie włączać się do wspólnej zabawy.
