Wieczór (w ciągu dnia) andrzejkowych wróżb
Pochodzenie wróżb andrzejkowych nie jest do końca znane, jednak część badaczy jest zdania, że miały one swój początek już w starożytnej Grecji. Z kolei w Polsce pierwsza wzmianka literacka o świętym Andrzeju pojawiła się w 1557 roku za sprawą Marcina Bielskiego.
W naszej klasie tajemniczy czas wróżenia miał miejsce 30 listopada, bo nieoficjalne andrzejkowe święto tradycyjnie wypada na koniec listopada, dokładnie z nocy 29 na 30 listopada.
Choć o zwyczajach w wieczór wróżb słyszał praktycznie każdy, to nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę, skąd się wzięło to święto, jaka jest jego historia, jak się go obchodzi, jakie są zwyczaje w tym dniu, co warto wiedzieć na ten temat? Na te i inne pytania uczniowie poszukiwali odpowiedzi w tekstach informacyjnych, krzyżówkach, rebusach. Niektórzy uczniowie przygotowali wróżby, rekwizyty do nich i zachęcali wszystkich do powróżenia sobie w ten magiczny czas. W ten sposób przystąpili do zdobywania sprawności „Znawca wróżb andrzejkowych”. Były karteczki z imionami, z przepowiedniami o przyszłości, serca Amora, wędrujące buty, magiczne liczby, czarodziejska kula i dobra niezobowiązująca zabawa.
W tym dniu pożegnaliśmy naszego klasowego kolegę Bartosza, który od grudnia zmienia miejsce zamieszkania, a tym samym szkołę. To dobrze, że był z nami jeszcze w ten radosny czas, że mógł razem z nami doświadczać miłych, radosnych chwil w gronie swoich rówieśników. Życzymy mu, aby w nowej szkole poznał prawdziwych przyjaciół, ale o nas niech zawsze pamięta!
Jolanta Brudniak
